Şifreleme Ödemelerinin Evrimi: U Kartından On-Chain Yeni Bankaya

Mevcut ödeme alanı, niteliksel bir değişim öncesindeki geçiş aşamasındadır. Erken dönemle kıyaslandığında, mevcut ürünlerde tasarım, deneyim ve uyumluluk açısından belirgin ilerlemeler kaydedilmiştir, ancak tam ve sürdürülebilir bir Web3 ödeme çerçevesi oluşturma yolunda hala bir mesafe vardır. Bu "şekil almamış" durum, son zamanlarda piyasalarda tartışma konusu olmuştur.

U Kart, şifreleme ödemelerinin en son biçimi olarak, esasen bir geçiş mekanizmasıdır. Ne Web2 ön ödemeli kartlarının basit bir kopyasıdır ne de yeni nesil on-chain cüzdan veya ödeme kanallarının nihai biçimidir; mevcut on-chain ödemeler ile off-chain tüketim taleplerinin karşılıklı bir uzlaşmasının ürünüdür.

U Kart, bağlı on-chain hesap ve stabilcoin bakiyesini birleştirerek, uyumlu off-chain tüketim arayüzü ile Web2 deneyimi ve Web3 varlık mantığının entegrasyonunu sağladı. Bu modelin hızla ilgi görmesinin bir nedeni, kullanıcıların on-chain varlıklarının günlük tüketimi konusundaki sürekli beklentisi, diğer yandan ise stabilcoinlerin geleneksel senaryolar olan uluslararası döviz değişimi ve OTC tasfiye alanlarından, C tarafı perakende ve yerel ödeme alanlarına daha fazla sızmasıdır.

Ancak, U Kart'ın işletim modeli, geleneksel finans sisteminin izinlerine yüksek derecede bağımlıdır, uyum baskısı ve düşük kâr arasında zorla sürdürülmekte, uzun vadede sürdürülebilirliği zordur. Teknik olarak, U Kart istikrarlı bir kâr elde eden bir iş modeli değildir, dış izinlere bağımlı bir hizmet biçimidir.

Proje tarafı, tasfiyeyi tamamlamak için çok katmanlı finansal aracılara bağımlıdır ve kendisi sadece zincirin sonundaki uygulayıcıdır. Daha büyük bir zorluk, U kartının işletme maliyetinin son derece yüksek olmasıdır; bu temelinde zararlı bir iş modelidir. Proje tarafı, borsa stabil işlem ücreti gelirinden yoksundur ve birinci kademe kart çıkarıcıların söz hakkına sahip değildir, yine de kullanıcı hizmeti baskısını üstlenmek zorundadır.

Cüzdanlar ve borsa için, U Kart daha çok kullanıcı bağlılığını artıran bir yardımcı işlevdir, ana gelir kaynağı değildir. Örneğin, bir ticaret platformu U Kart işini kâr etmese bile, kullanıcı artışı ve varlık yönetimi ölçeğinin yükselmesini sağlayabilir. Ancak, trafik girişi ve finansal altyapı deneyimi eksik olan Web3 girişim ekipleri için, sürekleyen bir U Kart projesi oluşturmak amacıyla sübvansiyonlar ve ölçekle harcama yapmak, çaresiz bir mücadelenin ötesinde bir şey değildir.

Şifreleme ödemelerinin gelecekteki yolu

Şifreleme ödemelerini rahatsız eden temel sorun, geleneksel finansın hesaplaşma sistemidir. Şifreleme ödemelerinin tanımı konusunda piyasada çeşitli görüşler bulunmaktadır. Günlük yaşamın tamamen taklit edildiği bir QR kodu ile ödeme mi, yoksa anonim ağlarda yeni anlamlar aramak mı? İkincisi açısından, ödemenin anlamı aktarımda değil, birikimde yatar; ödemenin özü hesaplaşma değil, dolaşımdır ve bu, blok zincirinin karanlık ağda hızlı bir şekilde gelişen sanayisidir.

Bazı bölgelerdeki yeraltı döviz büroları, ilişkilere, güvene ve varlık döngüsüne dayalı dijital bir ekosistem inşa etmiştir. Bu modelin özü güvendir; fon akışı, gecikmeli ödemelerin getirdiği varlık birikimi ve döngüsü güvene bağlıdır. Bu mekanizma altında, ödeme artık bire bir bir ilişki değil, değer ağında sürekli dönen birden çok bire bir biçimindedir.

Aslında, "dijital bankacılık" tarzı kapalı ekosistem yapısı on-chain'de yıllardır çalışmakta ve bazı fonların gri akış sorununu çözmektedir, ancak şifreleme ödemelerini ana akıma taşımayı başaramamıştır. Aksine, gerçek küresel potansiyele sahip ve kullanıcı tarafına doğru kademeli olarak yaklaşan, ABD doları stabilcoin'lerini merkezine alan ve uyumlu bir ağın üzerine inşa edilen on-chain uzlaşma sistemidir.

Yer altı döviz bürosu tarzındaki on-chain yapısı çoktan var oldu. İster bazı bölgelerdeki gri piyasa arbitraj organizasyonları, ister bazı askeri yapılar aracılığıyla USDT kullanarak yapılan uluslararası hesaplamalar olsun, dijital varlıklar geleneksel finansal sistemleri aşarak sermaye serbest dolaşımını sağlama konusunda olgun yöntemlere sahiptir.

Bazı blok zinciri ağlarının yükselişi, bu mantığın bir yansımasıdır. Güvenlik şirketlerinin raporuna göre, 2023-2024 yılları arasında, bu ağda gerçekleşen yasa dışı on-chain fon akışlarının yaklaşık %40'ından fazlası, bunların yarısından fazlası USDT aracılığıyla gerçekleştirilmektedir.

Bu fonlar borsa üzerinden değil, OTC hedging, cüzdan "adalet atlama" ve DEX akış dağıtımı gibi yöntemlerle, yeraltı bankacılığına benzer bir "ayna serbest bırakma" işlemi gerçekleştirilmiştir. Bu çalışma şekli, belirli bölgelerde kurulan yurtdışı fon ağlarıyla yüksek benzerlik göstermektedir: nihai kesinlik arayışında değil, likiditeyi sağlamak için dağıtılmış güven zinciri ve uluslararası ilişkiler ağına dayanmaktadır.

Ancak, bu tür modeller sıradan kullanıcılar için tasarlanmamıştır; çözdükleri şey "daha fazla insanın şifreleme ile ödeme yapmasını sağlamak" değil, "az sayıda insanın şifreleme ile takip edilemez ödemeler yapmasını sağlamak"tır. Çıkış noktası, bağlanmak değil, atlatmaktır; hizmet verdiği, düzenleme kapsamına girmek istemeyen senaryolardır, yasal güvenceye ihtiyaç duyan kullanıcı grupları değil.

Sistematik bir bakış açısıyla, "fonların ayrılmak istememesi" gerçekten de platformun TVL'sini artırabilir ve DeFi ekosisteminin sermaye kullanım oranını yükseltebilir, ancak ödeme sistemleri açısından bakıldığında, gerçekten ölçeklenebilir bir sistemin fonların serbestçe "giriş-çıkış" yapabilmesi gerekir, "girebilmek ama çıkamamak" değil.

Bazı kırmızı zarf sistemleri ve çeşitli on-chain puan hesapları, bir şeyi yapıyor: ödemelerin giriş davranışını birikime dönüştürüyor. Web2 dönemindeki "bakiye hazineleştirme" mantığına benzer. Bu birikim modeli gerçekten ticari bir değere sahip, ancak ekosistem engellerini aşamıyor. Kullanıcılar, cüzdanlarındaki varlıkları sınır ötesi ödemeler, ticari ödemeler, POS cihazı ödemeleri için serbestçe kullanamıyor ve gerçek dünya hesap sistemleriyle stabil bir eşleşme elde edemiyor.

Başka bir deyişle, bu tür "arka bahçe döngüsü" modeli bir altyapı değil, bir ekosistem kendini güçlendirme mekanizmasıdır. Kapalı sistemde fon kullanım senaryolarını güçlendirmek elbette önemlidir, ancak bu "ödemelerin" küresel bir hizmetin temel mantığını oluşturmaz.

Web3 ödemelerini "karanlık ağ"dan "ana ağa" taşıyan asıl etken, ABD politika düzeyinin stabilcoin ödeme ağlarını desteklemesidir. 2024 yılında ABD Hazine Bakanlığı, GENIUS yasasını resmen destekleyecek ve Kongre'de Ödeme Stabilcoinleri için Netlik Yasası'nın geçmesinin ardından, stabilcoinlere ilk kez "stratejik ödeme altyapısı" politikası konumu verilmiştir.

Birçok finansal teknoloji şirketi, ABD doları stabil coinlerinin uluslararası hesaplamalarda, ticari işlem alımlarında ve platform hesaplamalarında uygulanmasını hızla genişletmektedir. Bir ödeme şirketinin 2024 başında açıkladığı verilere göre, 30'dan fazla küresel ödeme kuruluşu, sınır ötesi hesaplama varlığı olarak USDC'yi entegre etmektedir; ayrıca USDC ve PYUSD'nin arzı ve kullanım senaryoları da perakende tarafına sızmaya başlamıştır.

Bunlar sanal ekonomideki akış ve birikim değil, gerçek ürünler ve hizmetler arasındaki para akışıdır; yasal koruma ve denetim uyumluluğuna sahip olan bir ödeme davranışıdır. Buna karşılık, bazı ekosistemlerdeki token ödemeleri, bazı cüzdanların "kod tarayarak ödeme" işlevleri, gerçekten işletme finansal raporlama sistemine, uluslararası e-ticaret platformlarına ve kredi ağlarına girmeden önce, kapalı sistem içindeki yerel işlevler olarak kalmaya devam etmekte, küresel ödeme standartları değildir.

"Dijital Para Bankası" mekanizma tasarımı ilham vericidir. Intent, hesap soyutlaması gibi öneriler, geleneksel on-chain ödemeleri "makineler arası" transfer eyleminden, "insan niyetine dayalı" fon koordinasyonuna yükseltmektedir. Bu, geleneksel yeraltı para bankalarının "ilişki temelli güven" mekanizmasını uygulamasıyla felsefi bir rezonansa sahip. Ancak sistematik bir ödeme yapısı, belirsiz sosyal güven ve yerel akış mantığına dayanamaz; nihayetinde düzenleyiciye entegre olmalı, kullanıcı kimliği, işlem süreci ve fon kaynağı izlenebilir olmalıdır.

Daha makro bir perspektiften bakıldığında, doların küresel para birimi statüsünün yapısal zorluklarla karşı karşıya kalmasıyla, ABD mali ve para sisteminin "dolar + dolar stabil koin" yeni çift katmanlı para sistemini inşa etmeye çalıştığı görülmektedir. Hem RMB'nin hesaplama genişlemesini hedge etmek, hem yeni gelişen piyasalarda euro/altın hesaplama eğilimine karşı koymak, hem de Orta Doğu, Güneydoğu Asya gibi bölgelerdeki finansal etkisini korumak adına, stabil koinler artık marjinal bir finansal yenilik olmaktan çıkmış, ABD'nin uluslararası finansal rekabetin içinde aktif olarak konuşlandırdığı stratejik bir araç haline gelmiştir.

Bu, son iki yılda Kongre yasalarından Hazine Bakanlığı yönlendirmelerine, geleneksel bankaların katılımından ödeme ağlarının entegrasyonuna kadar, dolar stabil coinlerinin ilerlemesinin tamamen hızlandığını ve egemen para birimleri ile egemen düzenleme çerçeveleriyle derin bir şekilde bütünleştiğini görmemizin nedenidir.

Dijital para bankası tarzındaki ödeme modeli bu tür bir stratejik sistemi taşıyamaz. Yer altı para bankası modelinin özü, düzenlemeden kaçmaktır; oysa Amerika'nın inşa etmek istediği, düzenlemenin yerleştirildiği küresel finansal ağdır; dijital para bankası, topluluk güveni ve gri alandaki arbitrajdan yararlanırken, dolar stabilcoin sistemi uyumlu finansal kurumlar ve düzenleyici izin zinciri üzerine inşa edilmelidir.

ABD Hazine Bakanlığı'nın, KYC olmayan cüzdanlara, anonim köprülemeye ve OTC ticaretine dayanan finansal ağların hakimiyetine önemli bir ödeme altyapısı vermesi pek olası görünmüyor. Dijital bankalar, kenar alanlarındaki dolaşım sorunlarını çözebilir, ancak egemen bir ulus düzeyindeki para yönetim yapısı oluşturamaz. Stabilcoinler ise bu rolü üstleniyor.

Şifreleme sektörünün geleceği, gri sektörle birlikte var olacağı bir gelecek olmayacak. Bu, şifreleme sektörü henüz büyümeden önce karanlık tarafta destekleyici bir rol oynamıştır, ancak Bitcoin ETF'sinin onaylanması, şifreleme sektörünü yeni bir döngüye sokmuştur; bu, geleneksel finansla tam entegrasyon ve karşılıklı iç içe geçmiş bir gelecektir.

Hangi banka stabilcoin çıkarıyorsa, hangi varlık yönetim şirketi fon dağıtıyorsa, hangi ödeme şirketi USDC entegre ediyorsa veya hangi finansal teknoloji şirketi on-chain ödemeyi devreye alıyorsa, hangi şirketin dünya çapında birçok merkez bankası ile politika entegrasyonu sağlıyorsa, bu adımlar şunu gösteriyor: Geleneksel finans, on-chain dünyasına hızla giriyor ve standartları net - uyumlu, şeffaf ve denetlenebilir. Bu standartlar, yeraltı para aklama mantığının genişlemesini doğal olarak dışlar ve bu nedenle "dijital para bankası" modelinin şifreleme ödemelerinin ana yolu olarak temel sınırlamasını oluşturur.

Web3 ödemelerinin gerçek geleceği, dolar stabilcoinleri ve uyumlu hesaplaşma kanalları temelinde inşa edilen bir ağdır. Bu, merkeziyetsizliğin açıklığını desteklerken, mevcut fiat para sistemi üzerindeki güven temeline de dayanıyor. Fonların serbestçe girmesine ve çıkmasına izin verir, ancak birikime aşırı değer vermemektedir; kimlik soyutlamasını vurgular, ancak denetimden kaçmaz; kullanıcı niyetlerini birleştirir, ancak yasal sınırların dışına çıkmaz. Bu sistemde, fonlar sadece Web3 dünyasına girmekle kalmaz, aynı zamanda özgürce çıkabilir; sadece zincir üzerindeki finansal faaliyetlere hizmet etmekle kalmaz, aynı zamanda küresel mal ve hizmet değişiminde de yer alır.

Dijital bankacılık su gibidir, su şekilsizdir, akışa göre hareket eder, bir damla yağmur içine düştüğünde, deniz haline gelir; şifreleme ödemelerinin bir sonraki aşaması daha çok ışık gibi olmalıdır, birbirine karışabilir, ama kendi başlangıç noktasına sahiptir, geriye doğru izlenebilir, geldiği yolu net bir şekilde bulabilir, yutmaya odaklanmaz, ışık saçmaya odaklanır.