Varsayalım ki şu anda piyasa yapıcı sensin, ben ise bireysel yatırımcı duygusunu temsil ediyorum.

Bu sırada bireysel yatırımcılar büyük ölçüde fırsatı kaçırıyor, genel durumu: “Bu kadar yükseldi, bir süre daha bekleyelim”, “Önce peşinden koşma, geri çekilme olursa bakarız.”
O zaman sen piyasa yapıcı olarak nasıl seçeceksin?
Durum A: Artmıyor, aynı yerde yatay hareket ediyor.
Bireysel yatırımcı ne düşünür?
Çoğu insan daha temkinli olacak, belki küçük bir pozisyon alacak, hatta beklemeye devam edecek, ya konsolidasyonun sona erdiğini düşünüp düşecek ya da biraz daha beklemenin iyi olacağını düşünecek.
Sonuç: İşlem hacmi düşük, kimse büyük alım yapmaya cesaret edemiyor, dolayısıyla hiç kimse piyasa yapıcı olamıyor.
Durum B: Düşüşe Geçiyor
Artık kimse gelmiyor.
Herkes bu yükselişin sona erdiğini varsayıyor, "boşta kalmakla boşta kalmayı kabul edelim, şimdi geri çekilme zamanı".
piyasa yapıcı bir tur attı, balık tutamadı, boşuna gitti.
Durum C: Devam eden yükseliş, fırsat vermiyor
Bu ilginç oldu.
Bireysel yatırımcı psikolojisi:
“Yine mi yükseliyor?” → “Aman Tanrım, yine mi yükseldi?” → “Yani gerçekten muhteşem oldu mu?” → “Olmaz, ben de girmeliyim” → “Lan çıkamadık!”
Ne kadar artarsa o kadar şüpheleniyorum, ne kadar şüphelenirsem o kadar huzursuz oluyorum, huzursuzluk belli bir seviyeye ulaştığında aşırı alım yapıyorum.
Yani, sen piyasa yapıcısın, hangisini seçiyorsun?
——Açıkça, devam eden yükseliş, araca binme fırsatı vermemek, en kolay ve en verimli sıkıştırma yöntemidir.
Bu duygusal bir piyasa, mantık çoğu zaman temele bağlı değil, insanların tereddütten kontrolden çıkmaya nasıl zorlandığıyla ilgili.